Rodzice i dziecko w jednym łóżku – wady i zalety co-sleepingu

Co-sleeping to ładnie brzmiąca nazwa, pod którą kryje się najzwyklejsze w świecie spanie z dzieckiem, niekoniecznie w jednym łóżku. To przyzwyczajenie niektórych rodziców budzi sporo kontrowersji, a młode mamy bardzo często nie przyznają się znajomym, że zabierają dziecko do łóżka. Czy jednak co-sleeping jest jednoznacznie negatywnym zjawiskiem? A może ma jednak i swoje dobre strony?

Wstydliwy zwyczaj?

Co-sleeping istniał już o wiele zanim pojawiła się ta nazwa. Powodów wspólnego spania z dzieckiem jest co najmniej kilka. Przede wszystkim wiele, szczególnie świeżo upieczonych, mam czuje przemożną potrzebę przebywania z maluchem non stop. Wynika to po części ze strachu o dziecko, a po części z chęci poczucia bliskości z nim. Dla wielu mam spanie z dzieckiem to powód do wstydu. Czują, że robiąc to łamią pewne zasady i nie przyznają się przez znajomymi do tej „słabości”.

Jest też i druga, nieco mniej przyjemna, strona medalu. Rodzice nierzadko nie mają wyboru lub siły. Usypianie dziecka to bardzo często spore wyzwanie. Mama i tata po jednej z ciężkich nocnych przepraw mogą zwyczajnie nie mieć już siły na przenoszenie dziecka.

W czasach naszych babć panowała opinia, że spanie rodziców z dzieckiem jest po pierwsze niezdrowe (flora bakteryjna dorosłych i dzieci miała się różnić, co wykluczało wspólne spanie) lub niebezpieczne (a tymczasem przygniecenia dziecka przez jednego z rodziców prawie wcale się nie zdarzają). Stawiając sprawę jasno – nie ma żadnych przeciwwskazań zdrowotnych dla co-sleepingu.

Formy co-sleepingu

Co-sleeping ma kilka różnych form. Innymi słowy, nie chodzi tylko o sytuację, w której dziecko śpi z rodzicami w ich łóżku. Do wspólnego spania można także zaliczyć łóżko dziecka w pokoju mamy i taty, lub specjalną dostawkę dziecięcą dodawaną dużego łóżka.

Zalety wspólnego spania z dzieckiem

Moda na co-sleeping powoli wraca. Niegdyś spanie z dzieckiem było powszechne, ale później przyszła znana do dziś praktyka kategorycznego odkładania malucha do kołyski czy łóżeczka bez względu na jego protesty. Obecnie panuje przekonanie, że co-sleeping może mieć bardzo dobry wpływ na dziecko. Jakie są jego zalety?

• Odporność

Okazuje się, że dzieci śpiące z rodzicami mają lepszą odporność – rzadziej chorują, ponieważ ich organizm „zna” już pewne szczepy bakterii i wie, jak sobie z nimi radzić.

• Wygoda

Gdy dziecko jest jeszcze karmione piersią, dzięki spaniu z nim możemy bez wstawania z łóżkiem podać mu pokarm i szybko ponownie zasnąć.

• Bliskość

To szczególnie ważne, jeśli za dnia rodzice pracują i nie mają zbyt wiele czasu dla dziecka.

• Bezpieczeństwo

Dziecko zasypiając przy mamie i tacie czuje się bezpiecznie i spokojnie. Podobnie kojąco co-sleeping może działać na kobiety, które często zamartwiają się i wstają po kilka razy w nocy żeby sprawdzić, czy maluch np. się nie odkrył.

• Zdrowie

Co ciekawe, liczne badania pokazały, że spanie z rodzicami wpływa pozytywnie m.in. na rozwój psychiczny, tętno, oddech, sen, poziom hormonów, a także zmniejsza, co oczywiste, ryzyko wystąpienia zespołu śmierci łóżeczkowej.

Wady wspólnego spania z dzieckiem

Spanie z dzieckiem ma także swoje wady. We trójkę w łóżku może być przede wszystkim niewygodnie. Maluszek, choć niewielkich rozmiarów, często zmienia pozycję, rozpycha się i w efekcie zajmuje o wiele więcej miejsca niż można się spodziewać. W efekcie mama i tata mogą być niewyspani lub też jedno z nich… wyląduje na kanapie.

Poważnym problemem jest także negatywny wpływ spania z dzieckiem na relacje w związku. O seksie, ale także wieczornych czułych rozmowach czy nocnym przytulaniu można zapomnieć. Niestety, co-sleeping może niekorzystnie wpłynąć na intymność między partnerami.

Kolejnym problemem jest bezpieczeństwo dziecka – trzeba przestrzegać kilku ważnych zasad:

• dziecko nie może spać na poduszce ani blisko niej,nie można przykrywać głowy maluszka podczas snu (może się to zdarzyć gdy już śpicie, nieświadomie naciągniecie kołdrę),nie można przykrywać dziecka kołdrą, w której może się „zakopać”, która przykrywa je w całości,dziecko nie może spać pomiędzy dwiema osobami,maluch powinien spać na plecach.

Źródło: kobieta.onet.pl